بازگشت
شیوهء برابری
محمد عارف یوسفی محمد عارف یوسفی

در پیش مــــن برای خــــدا گــریه سر مکن     

  خـــود تشنهء گریستنم از مــــن حــذر بــــکن

در چشم من سرشک جهان خفته بحروبحر     

  گـر گـــریــه کنم میشود این دهــر دون نگون

از رنــج و غـــم مگو که درین قلب زار من   

    نهفته آنقــــــدر کـــــه حسابش ز حـــــد برون

از درد خویش چـــی گویمت گویــم زمیهنم    

   اوغصه و انــــد وهء زیـــا د دارد انـــد ر و ن

رو در وطن تجــــــاوز زنجـــــیره ای ببین   

    بـــــر کود کان معصوم میهن چی گــونا گون

تحــریم شده در نسخهء ایمـان جفـــا و ظلم    

   پرهیزنکند لیک کسی ازجنگ وکشت وخون

در کـوچـه هـا و شهـر و دیـار وطـــن نگر    

   رنگین شده دشت و بیـابـــا ن ز رنگ خــون

بـر کودک گرسنه که نــان گفته جان سپرد    

   رحمـی کسی نکــــرد ه بـه آن طفلک محزون

غــــرق و اسیر ثروت و مال و منال شدیم    

   مــوسی کجـــاست گشته همـه پیـــــرو قـارون

تهمت یکی زنیــــم کــه تــــویی دشمن وطن    

   دیـگــــر بنـــام قــــوم و زبان میشویم زبـــون

گــاهی مـرا به مشت و زننــــد م که تاجکی    

   گاهی سیلی بـه رو که چـرا هستی تـو پشتون

جنگ زبان و قوم حـرام هست حـرام حرام    

   سوگنـد ز نــزاع میشود ایــــن خـطه واژگون

حرف وزبان هیچکسی ازکس مگیرعـزیز    

    بگـــذارکـه دانشگاه بگــویـد یــاکـه پـوهنتون

ای ازبیک و هزاره تـو ای پشتون و بلوچ    

   یا تاجک و تــرکمن تــو بیا وحـــــــد تی بکن

همـــه بسان همـــد یگــــریم ای بــــرادران    

   نـی کس ز کسی پائین هست و نی کسی فزون

دستی دهیــد که اعمـار و کنیم خانهء وطن   

    یک سقف و میشویم دیگـری مـــا او را ستون

هــر کلبـــهء کـه سقف و نـدارد و یا ستون   

    از گــزنــــد حـادثه نیست محفـــوظ و مصئون

زیبــــا شود وطـن همگی گــــر یکی شویم   

    ایــن هست طـریق و شیـــوهء بـرابـری کـنون

تقبیح بکن ای یوسفی هـرکـومتعصب است   

   باشد ز هـر قــوم و نـــژاد یـا که سمت و زون

 

30-08-2008

 

 

تیــــر اجل

 

بیـا ای جـا ن که د نیا جـای مــا نیست     

  زمیــن و آسمــــــــا ن را هم بقــا نیست

هــــــزاران دوست و خـویش و آشنایان     

  برفتند و اینـک در جمــــــع مـــا نیست

کجـــــا رفتند، چـرا رفتند، ز بهــر چی     

  به جز عبــرت برای نسل مـــــــا نیست

یکــی را خــــانه و کــــــــاروان سرایی  

     بجـــا مــانـده مگـــر شور وصدا نیست

دیگــــر را اهــل و فــرزند مانده بسیار   

    غـــم روزی خـــورنــد فکر ابـــا نیست

عجب راهیست کـه وقت و موسمش را    

   چی وقت یـا که کجا معلوم به مـا نیست

همینسان میـــــرسد آن لحظه ای نیـــــز  

     کــه نــام مـــا به لست زنــده هـــا نیست

ز مـــرگ هیچکس فـرار نتوان نمودن    

   که عــدل و مرگ را تبعیض روا نیست

رهـــــا تیـــر اجــل گــر از کمـــان شد   

    نشانش را بـه هیــچ عنـــوان خطا نیست

مبـاش مغــرور به مال و ثروت ای دل    

   اگـــــر امـروز تـــرا باشد صبـــا نیست

مشو ظــا لــم به وقت قــــدرت ای جان   

    کـــــه ایـــن فتنـــه کسی را آشنـــا نیست

مخـــور مـال یتــیـــم و بیــــوه زن را    

    مپــندارکـــــه گنــــــــاهت را سزا نیست

مــزن بـــا مشت تبعیض درب کس را  

     پسنـــد دیــــن و قـــــرآن خـــــــــدا نیست

مـکش نفسی کــــــه نفسش داد خــدایـم    

   همــه میــــرند ضرورت بر ریـــا نیست

مشـو ماءیوس به فقـر ومحنت خویش   

    نبـاشد هیـــچ شبـی کـــو را صبـــا نیست

عجب معجزه، گــــــردیـده ایـن عصر  

     بنـــــای زنـد گــــانی جـــــز دغـــا نیست

نـــــدارد اعتمــــاد کس، دیگـــــری را   

    چـو هیـچ پیمـــان مبـــــرا از جفـــا نیست

اگــر واژگـــــون شود تقـدیر و قسمت   

    کـی میگویـــد که سر در جای پـــا نیست

چـو دی گــدا بـودی امـروز شاه است    

   چـی تضمین است صبااین شاه گدا نیست

همین است بـــــازی و مستـی  دوران  

    که فـــرجــــامش به چیزی جز فنا نیست

اگــــر کافـــــر و یـا کــه مسلمـــی دل  

     یقین داری کــه مــرگ را هیـچ دوا نیست

شده کـــر گـــوش مـایان یا اجــــل را   

    بـه آوازش دیگـــر شور و نــــــــوا نیست

هـــــــــر آنکـــه زنــــــدگی دارد بداند   

    حیــــات و مـــوت ز همدیگر جـــدا نیست

خـــــداونـــــدا ببخشـــــــا یـش همیشه    

   بــــه قلب یــوسفی جـــز ایـن دعـــا نیست

مگــــــردانـــــم الهــــــی از گــــروهی  

     کــه در محشر شفیع اش مصطفا* نیست

*مصطفا = مصطفی، ناجی بشریت و شفیع مسلمین حضرت محمد مصطفی (ص)

 

آمستردام

23-08-2008

 


August 31st, 2008


  برداشت و بازنویسی درونمایه این تارنما در جاهای دیگر آزاد است. خواهشمندم، خاستگاه را یادآوری نمایید.
 
بازگشت
شعر،ادب و عرفان